هدف: ‏

هدف از تدوين اين آيين‌نامه پيشگيري از حوادث منجر به صدمات جاني و ‏خسارات مالي در حين كار كارگران در محل مخازن آب و استخرها مي‌باشد. با عنايت ‏به اينكه تا كنون آيين‌نامه‌اي تحت عنوان آيين‌نامه ايمني در مخازن آب و استخرها ‏در مجوعه آيين‌نامه‌هاي مصوب شوراي عالي حفاظت فني وجود نداشته، بنابراين ‏آيين‌نامه مذكور براي زمان بهره‌برداري از مخازن و استخرها كه كارگران در آن محيط ‏اشتغال به‌كار دارند تدوين شده است. قابل ذكر است براي ايمني در امور ديگر از ‏جمله ساخت، خريد حمل و نقل، نصب، مونتاژ و دمونتاژ بايد نامه‌هاي ديگر مصوب ‏شوراي عالي حفاظت فني بهره‌برد.‏

ب) مخزن آب زميني: با توجه به شرايط و نيازها، مانند استخرها در سطح زمين و ‏با مصالح مورد نظر احداث مي‌شود.‏

ج) مخزن آب زيرزميني: اين نوع مخازن در زير سطح زمين با مصالح مورد نظر و ‏براي مصارف خاص ساخته مي‌شود.‏

ماده3ـ فاصله درختان مجاور مخازن، بايستي به‌اندازه‌اي باشد كه ريشه آنها ‏به‌پايه‌ها و ديواره‌هاي مخازن فشار وار ننمايد.‏

ماده4ـ بايد در محاسبه پايه‌هاي مخازن هوايي اصول استاتيك و ديناميك ‏رعايت شده از نقطه پايداري واجد استحكام كامل باشد و تحمل حداكثر فشار بارهاي ‏وارده و فشارهاي جانبي و بارهاي معلق را داشته‌باشد.

ماده5ـ تجهيزات مخازن شامل تجهيزات ورودي، خروجي، تخليه، كنترل سطح ‏آب، سرريز، ارتفاع سنج و دبي‌سنج و غيره بايستي همواره بازديد و در صورت معيوب ‏بودن اصلاح گردند.

ماده6ـ بدنه مخازن بايستي با توجه به‌شرايط جوي و محيطي و تغييرات دما ‏طراحي و ساخته شوند.‏

ماده7ـ از ايجاد هرگونه معبر، تاسيسات، ساختمانهاي اداري و مسكوني و ‏پاركينگ روي مخزن زيرزميني خودداري گردد.‏

ماده8ـ سقف مخزنها بايد به خوبي آب‌بندي شده و داراي شيب مناسب براي ‏جلوگيري از تجمع آب باشد.‏

ماده9ـ لوله خروجي سرريز مخزن بايستي قابل مشاهده بوده و احتمال غرقاب ‏شدن آن وجود نداشته باشد.‏

ماده10ـ شير تخليه و خط انتقال تخليه آب بايد در خارج از مخزن نصب شود و ‏آب مخزن بصورت ثقلي دفع گردد.‏

ماده11ـ فاصله شير تخليه از مخزن بايد به‌گونه‌اي باشد كه احتمال برگشت آب ‏مخزن در هنگام رسوب‌زدايي يا تعميرات وجود نداشته باشد.‏

ماده12ـ سرريز مخازن نبايستي مستقيماً به سيستم فاضلاب يا زهكش آب باران ‏وصل شود.‏

ماده13ـ لوله‌هاي خروجي سرريز بايستي بصورتي باشد كه احتمال ورود اجسام ‏يا جانداران به آن ممكن نباشد.‏

ماده14ـ آب سطح مخازن نبايستي از حداقل تعيين شده پايين‌تر باشد تا از ‏مكش هوا يا ورود رسوبات پيشگيري گردد.‏

ماده15ـ براي دستيابي و بازديد از مخازن بايستي تعداد كافي دريچه برروي ‏سقف مخزن تعبيه شود.‏

ماده16ـ ظرفيت لوله خروجي بايستي از ظرفيت لوله ورودي بيشتر باشد.‏

ماده17ـ مخازن بايد داراي سيستم تهويه مستقل باشند و از سرريز به‌عنوان ‏تهويه استفاده نشود.‏

ماده18ـ سيستم تهويه بايستي به نحوي باشد كه احتمال ورود آب باران و ‏آبهاي سطحي، گرد و غبار، جانداران و غيره از طريق آنها به‌داخل مخزن وجود نداشته ‏باشد.
‏
ماده19ـ ناودانها نبايد وارد مخزن شده و يا از داخل مخزن عبور نمايند.‏

ماده20ـ در هواكشهاي عصايي بايستي انتهاي باز آن حداقل يك متر با سطح ‏تمام شده بام مخزن فاصله داشته و در نزديكي سرآن توري نصب گردد.‏

ماده21ـ قبل از ورود به مخازن، بايد به‌وسيله دستگاههاي اندازه‌گيري از ميزان ‏غلظت اكسيژن و همچنين گازهاي سمي موجود در آنها اطلاعات كافي بدست آورد.‏

ماده22ـ افرادي كه براي شستشوي داخل مخازن اقدام مي‌كنند بايستي مجهز ‏به وسايل و تجهيزات حفاظت فردي باشند.‏

ماده23ـ اسامي كليه افرادي كه وارد مخزن مي‌شوند به همراه ابزار و لوازمي كه ‏همراه دارند بايستي قبل از ورود، كنترل و ثبت شوند.‏

ماده24ـ افرادي كه وارد مخزن مي‌شوند بايستي لباس كار مناسب و چكمه بلند ‏داشته باشند.‏

ماده25ـ در مواردي كه مواد ريز و جامد يا رسوبي در ديوار يا كف مخزن با ‏شعله‌افكن سوزانده مي‌شوند بايستي تجهيزات ايمني مناسب مانند ماسكهاي تنفسي، ‏دستكش، كمربند ايمني و طناب نجات، عينك حفاظتي و غيره در اختيار كارگران ‏قرار گيرد.‏

ماده26ـ كارگراني كه امور مربوط به‌داخل مخازن را انجام مي‌دهند بايد از ‏سلامت جسماني و رواني كامل برخوردار باشند.‏

ماده27ـ كليه قسمتهاي مخازن فلزي بايد در فواصل زماني مناسب از لحاظ ‏خوردگي بازديد و در صورت نياز تميز و رنگ‌آميزي شوند.‏

ماده28ـ استفاده از علف‌كشها براي حذف گياهان مزاحم بر روي سقف مخازن ‏زميني مجاز نبوده و بايد از روشهاي مكانيكي يا سوزاندن بهره‌برد.‏

ماده29ـ سرلوله تخليه بايستي در محل خشك قرار گيرد و هرگز با زمين يا آبي ‏كه در پاي شير تخليه جمع مي‌شود تماس پيدا نكند.‏

ماده30ـ نردبانهاي مخازن هوايي بايستي مجهزبه حفاظ كمري باشد و راهرو ‏اطراف محيط مخزن نيز بايستي مجهز به نرده حفاظتي باشد.‏

ماده31ـ در زمان كار بر روي مخازن هوائي بايد كارگران حتماً از كمربند ايمني ‏و طناب‌نجات استفاده نمايند.‏

ماده32ـ لوله سرريز مخازن آب نبايستي در راستاي نردبان مخازن باشد.‏

ماده33ـ بايد همواره سيم اتصال زمين به بدنه فلزي كليه مخازن هوائي و ‏زميني و زيرزميني وصل باشد.‏

ماده34ـ كليه دستگاههاي برقي مورد استفاده در مخازن كه در داخل آب قرار ‏مي‌گيرند بايد از نوع ضدآب و مجهز به سيستم اتصال زمين باشند.‏

ماده35ـ كليه كابل‌ها، تجهيزات، متعلقات، اتصالات و موارد مشابه كه در ‏محيط‌هاي مرطوب مخازن مورد استفاده قرار مي‌گيرند بايد حتماً مجهز به سيستم ‏اتصال زمين (ارتينگ) باشند و رعايت كليه دستورالعملهاي مرتبط با ايمني برق در ‏محيطهاي مرطوب الزامي است.‏

ماده36ـ در صورت استفاده از مصالح تيرچه بلوك ويا دال بتوني براي پوشش ‏سقف مخازن لازم است كليه محاسبات فني به گونه‌اي صورت پذيرد تا سقف مخزن ‏كاملاً پايدار و مقاوم باشد.‏

ماده37ـ در مناطق سردسير براي جلوگيري از يخ‌زدن آب، بايستي از مخازن ‏زيرزميني (مدفون) بهره‌برد.‏

ماده38ـ قبل و بعد از انجام كارهايي مانند اندود كردن، تعمير يا تميز كردن ‏داخل مخازن يا كانالها كه ممكن است فاقد اكسيژن كافي باشد بايد براي ممانعت از ‏استنشاق گازها، دود و غيره كارگران به وسايل فردي مناسب از قبيل كپسول و ‏لوله‌هاي اكسيژن، ماسك و غيره مجهز شوند.‏

ماده39ـ در زمان اندود كردن داخل مخازن يا انجام امور ديگر، بايستي دو يا ‏چند كارگر با هم مشغول به‌كار شوند به‌نحوي‌كه حتماً يك نفر خارج از مخزن مستقر ‏و بر كار بقيه نظارت داشته باشد.اشتغال انفرادي در اين قبيل كارها ممنوع است.‏