شرایط عمومی پیمان
سازمانهای دولتی و نهادهای عمومی در واگذاری پروژه های عمرانی خود به پیمانکاران ساختمانی، از شکل خاصی از قرارداد استفاده میکنند که به «شرایط عمومی پیمان معروف» است. شرایط عمومی پیمان، قسمتی از قراردادی است که بین کارفرما و پیمانکاران، منعقد میشود. باید توجه شود قرارداد کامل که «پیمان» به آن اطلاق میشود شامل موافقتنامه، شرایط عمومی و دیگر مدارک الحاقی آن است.
بر اساس ماده ۲۳ قانون برنامه و بودجه کشور مصوب ۱۳۵۱ برای تعیین معیارها و استانداردها و اصول کلی و شرایط عمومی قراردادهای مربوط به طرحهای عمرانی، آیین نامهای تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران، بر اساس آن، دستورالعمل لازم به دستگاههای اجرایی ابلاغ مینماید و دستگاههای اجرایی موظف به رعایت آن می باشند.
نکته اول: با توجه به آخرین تغییرات صورت گرفته در سال ۱۳۹۵ که سازمان برنامه و بودجه مجددا ایجاد گردید باید گفت موضوع مورد بحث، یعنی «شرایط عمومی پیمان» به عهدۀ سازمان برنامه و بودجه است. شرایط عمومی پیمان
نکته دوم: طرح عمرانی عبارتست از مجموعه عملیات و خدمات مشخص که بر اساس مطالعات توجیهی فنی و اقتصادی یا اجتماعی که توسط دستگاههای اجرایی انجام میشود طی مدت معین و با اعتبار معین برای تحقق بخشیدن به هدفهای برنامۀ عمرانی ۵ ساله بصورت سرمایهگذاری ثابت شامل هزینههای غیرثابت وابسته به دورۀ مطالعه و اجرا و یا مطالعات، اجرا میگردد و تمام یا قسمتی از هزینه های اجرایی آن از محل اعتبارات عمرانی تأمین میشود و به سه نوع انتفاعی، غیر انتفاعی و مطالعاتی تقسیم میگردد. از سوی دیگر، در قسمت اخیر مادۀ ۷۷ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب ۱۳۸۰ «اعتبار طرح تملک داراییهای سرمایهای» اینگونه تعریف شده است: «منظور، اعتبار مجموعۀ عملیات و خدمات مشخصی است که بر اساس مطالعات توجیهی، فنی و اقتصادی و اجتماعی که توسط دستگاه اجرایی انجام میشود، طی مدت معین و با اعتبار معین برای تحقق بخشیدن به هدفهای برنامۀ توسعه ۵ ساله به صورت سرمایهگذاری ثابت یا مطالعه برای ایجاد دارایی سرمایهای اجرا میگردد و منابع مورد نیاز اجرا ی آن از محل اعتبارات مربوط به تملک دارایی های سرمایهای تأمین میشود و به دو نوع انتفاعی و غیر انتفاعی تقسیم میگردد.»
با مقایسۀ تعریف «طرح تملک داراییهای سرمایهای» مقرر در قسمت اخیر ماده ۷۷ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب ۱۳۸۰ با تعریف « طرح عمرانی» مذکور در بند ۱۰ مادۀ ۱ قانون برنامه و بودجۀ کشور ملاحظه میشود که این تعاریف، نزدیکی بسیاری به هم دارند و از این رو در حال حاضر، به جای «طرح عمرانی» عبارت « طرح تملک داراییهای سرمایه ای» به کار میرود. شرایط عمومی پیمان
مادۀ ۷ آیین نامۀ استانداردهای اجرایی طرحهای عمرانی مصوب ۱۳۵۲ سه گروه را به شرح ذیل مشخص کرده است:
بند۱- گروه اول ، دستورالعمل هایی که رعایت کامل مفاد آن از طرف دستگاه های اجرایی و مهندسان مشاور و پیمانکاران و عوامل دیگر ضروری است (نظیر فرم ضمانتنامهها، فرم پیمانها، استانداردهای فنی، تجزیۀ واحد بها و غیره)
بند۲- گروه دوم، دستورالعملهایی که به طور کلی و برای موارد عادی تهیه میگردد و بر حسب مورد، دستگاههای اجرایی و مهندسان مشاور و پیمانکاران و عوامل دیگر میتوانند به تشخیص خود، مفاد دستورالعمل و یا ضوابط و معیارهای آن را با توجه به کار مورد نظر و در حدود قابل قبولی که در دستورالعمل تعیین شده تغییر داده و آن را با شرایط خاص کار مورد نظر تطبیق دهند (نظیر حقالزحمۀ مهندسان مشاور و شرایط عمومی پیمان و مشخصات عمومی و غیره)
بند۳- گروه سوم، دستورالعملهایی است که به عنوان راهنما و ارشاد دستگاههای اجرایی و مؤسسات مشاور و پیمانکاران و سایر عوامل تهیه میشود و رعایت مفاد آن در صورتی که دستگاههای اجرایی و مؤسسات مشاور روشهای بهتری داشته باشند اجباری نیست.
متن جدید شرایط عمومی پیمان که در حال حاضر، مورد عمل میباشد، طی بخشنامۀ شمارۀ ۸۴۲/۵۴- ۱۰۸۸/۱۰۲ مورخ ۳/۳/۱۳۷۸ سازمان برنامه و بودجۀ وقت و با استناد به مادۀ ۲۳ قانون برنامه و بودجه و آییننامۀ اجرایی آن و مصوبه مورخ ۴/۴/۱۳۷۵ هیئت وزیران در خصوص نظام فنی و اجرایی طرحهای عمرانی کشور، ابلاغ شده است.
برای آگاهی بیشتر در خصوص شرایط عمومی پیمان، که کلیاتی به صورت مختصر در فوق بیان شد، به کتاب «دعاوی ناشی از شرایط عمومی پیمان» «نصرالله قهرمانی و شهرزاد شمسا» مراجعه کنید.
مصطفی محمدی: وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی